Niech w was przebywa słowo Chrystusa..., ks. Bogdan Giemza SDS


1. Dzisiejsze święto kieruje nasz wzrok ku Świętej Rodzinie. Wpatrujemy się w Nią i rozważamy nie tylko misterium narodzenia Jezusa Chrystusa, ale spoglądamy również na ludzi, którym Go powierzono – na Maryję i Józefa. To wskazanie dla nas, abyśmy potrafili docenić wartość naszych rodzin i zrozumieli, że właśnie w nich mozolnie budujemy nasze szczęście osobiste, rodzinne i narodowe. To w rodzinach otwiera się szansa naszego uświęcenia i zbawienia.

2. „Słowo Chrystusa niech w was przebywa z całym swym bogactwem: z wszelką mądrością nauczajcie i napominajcie samych siebie przez psalmy, hymny, pieśni pełne ducha, pod wpływem łaski śpiewając Bogu w waszych sercach” – usłyszeliśmy w dzisiejszym drugim czytaniu z Listu św. Pawła Apostoła do Kolosan. Jakie przesłanie, szczególnie dla małżeństw i rodzin, zawiera w sobie to słowo Boże? Co czynić, aby stało się ono inspiracją naszych działań?

Podpowiedź znajdziemy m.in. w homilii Jana Pawła II wygłoszonej 11 czerwca 1987 roku w Szczecinie podczas Mszy św. sprawowanej dla małżeństw i rodzin. Taką interpretację i wskazania podał wówczas papież:

„Niech w was przebywa słowo Chrystusa z całym swym bogactwem” (Kol 3,16). To słowo stało się waszym udziałem. Stało się poniekąd waszym słowem od dnia, kiedy wypowiedzieliście na stopniach ołtarza: „Ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz że cię nie opuszczę aż do śmierci”. W tym ślubowaniu małżeńskim słowo Chrystusa w całym bogactwie swej zbawczej, uświęcającej treści stało się słowem sakramentu małżeństwa. A wy jesteście tego wielkiego sakramentu szafarzami. To jest wasz „kapłański” udział w tajemnicy Chrystusa i Kościoła. To jest sakrament całego waszego życia.

3. W wielu wspólnotach parafialnych jest pielęgnowany piękny zwyczaj, że w dzisiejszą uroczystość małżonkowie odnawiają w kościele przyrzeczenia małżeńskie. To bardzo ważne dla małżonków i dla wspólnoty Kościoła. Miłość bowiem potrzebuje świętowania. Jak mówił ks. Stanisław Orzechowski, duszpasterz akademicki z Wrocławia, miłość i wiara bez świętowania „zdychają” i „psieją”. Dzisiaj często redukujemy nasz czas do pracy i odpoczynku, zapominając o świętowaniu. Nie jest to bez znaczenia dla życia małżeńskiego i rodzinnego.

Jan Paweł II, nawiązując do zagubienia zdolności świętowania niedzieli, pisał w liście apostolskim Dies Domini o nowym zwyczaju.

Powszechna stała się praktyka „weekendu”, rozumianego jako cotygodniowy czas odpoczynku, przeżywanego nieraz z dala od stałego miejsca zamieszkania i związanego często z udziałem w różnych formach aktywności kulturalnej, politycznej lub sportowej, które zwykle są organizowane właśnie w dni świąteczne. Jest to zjawisko społeczne i kulturowe, w którym nie brak z pewnością elementów pozytywnych” (DD 4).

Jednakże „gdy niedziela zatraca pierwotny sens i staje się jedynie «zakończeniem tygodnia», zdarza się czasem, że horyzont człowieka stał się tak ciasny, że nie pozwala mu dojrzeć „nieba”. Nawet odświętnie ubrany, nie potrafi już «świętować»” (DD 4).

4. Cóż to jest świętowanie? Cóż znaczy świętować? Samo słowo sugeruje, że świętowanie to jest jakiś udział w świętości, sprawia, że jesteśmy blisko świętości. Świętowanie wyprowadza nas poza naszą codzienność. Ale ma w sobie jeszcze coś więcej – uzdalnia nas do tego, by w relacji ze świętością Boga przemieniać nasze życie.

Odnawiając przyrzeczenia małżeńskie, małżonkowie oddają całe życie rodzinne, dzieci, troski rodzicielskie w ręce Boga. Odnawiają w ten sposób w sercach zbawczą moc łaski sakramentu małżeństwa, która została im dana w dniu zaślubin. Stają się przez to żywym świadectwem wiary we wspólnocie Kościoła oraz dla swoich dzieci i wnuków. Przed lekceważeniem takich form odnawiania i pielęgnowania miłości przestrzegał Adam Asnyk, pisząc w wierszu Do młodych:

Ale nie depczcie przeszłości ołtarzy,
Choć macie sami doskonalsze wznieść:
Na nich się jeszcze święty ogień żarzy,
I miłość ludzka stoi tam na straży,
I wy winniście im cześć!

5. Rozważając dziś słowa z Listu do Kolosan: „Słowo Chrystusa niech w was przebywa z całym swym bogactwem”, prośmy Boga o łaskę, abyśmy przeżywali nasze codzienne sprawy „pod wpływem łaski, śpiewając Bogu w naszych sercach”. Wpatrując się w Świętą Rodzinę, zawierzajmy Bogu w modlitwie wszystkie małżeństwa i rodziny.