Jezus jest chlebem, ks. Tadeusz Mrowiec
Pieśń Pan zstąpił z nieba pod postacią chleba (I zw.)
Panie Jezu Chryste, wierzymy w Twoją obecność pośród nas. Klękamy i wpatrujemy się w Hostię. Czynimy to w szczególny sposób na początku sierpnia, miesiąca żniw, czasu, gdy troszczymy się o to, aby zebrać plony.
Jezu Chryste, podczas nauczania nad Jeziorem Galilejskim w cudowny sposób nakarmiłeś chlebem kilka tysięcy ludzi. Następnego dnia wszyscy Cię szukali. Chleb otrzymany od Ciebie był dobry. Kiedy powrócił głód, ludzie znowu oczekiwali pożywienia. A tymczasem rozmnożony chleb był tylko znakiem boskiego pokarmu, był znakiem Chleba, który dla nas zstąpił z nieba. Dlatego pouczasz ludzi, którzy Cię odnaleźli: „Zabiegajcie nie o ten pokarm, który niszczeje, ale o ten, który trwa na życie wieczne, a który da wam Syn Człowieczy” (J 6,27).
Boski Nauczycielu, wychowujesz swoich uczniów, jak kiedyś Twój Ojciec wychowywał naród wybrany na pustyni. Pozwalasz doświadczyć trudu poszukiwania i zdobywania chleba, pozwalasz doświadczyć głodu, aby ostatecznie człowiek mógł otworzyć się na samego Dawcę wszelkiego pokarmu, a szczególnie pokarmu dającego życie wieczne.
Pieśń Pan zstąpił z nieba pod postacią chleba (II zw.)
Jezu Chryste, codziennie zabiegamy o nasz doczesny pokarm. Czas zbierania plonów przeniknięty jest ciężką pracą. Ta troska jest konieczna do naszego doczesnego życia. Dlatego – Boże, Dawco wszelkiego stworzonego dobra – dziękujemy za Twoją hojność. Nie chcemy jednak ograniczać naszej troski jedynie do dóbr ziemskich. Prosimy Cię dzisiaj, Panie, abyś rozniecał w nas pragnienie pokarmu wieczności. Miarą tego pragnienia jest pragnienie Eucharystii.
Panie, Chlebie Żywy, patrzysz dzisiaj w głębię naszego serca i pytasz: „Czy Mnie pragniesz... czy przyjąłeś Mnie dzisiaj w Komunii Świętej... czy tęsknisz za Eucharystią... czy we Mnie wierzysz?
Dlatego z wiarą prosimy: Panie, daj pragnienie Twojego chleba.
– gdy patrzymy na łany dojrzewających zbóż – Panie, daj pragnienie Twojego chleba.
– podczas pracy przy żniwach –
– gdy gromadzimy ziarna zbóż w spichlerzach –
– gdy kupujemy pieczywo –
– gdy cieszymy się smakiem codziennego chleba –
– gdy spożywamy owoce i warzywa –
– gdy z hojnością udzielasz nam wszelkich darów –
– ludziom, którzy zapominają o Twojej Eucharystii –
– ludziom, którzy stracili łaskę wiary –
– zamkniętym w doczesnych troskach –
– troszczącym się jedynie o ziemskie dobra –
– tym, którzy od lat nie przystępują do Komunii Świętej –
– gdy stajemy się obojętni na Twoje dary –
– gdy jesteśmy zmęczeni troską o doczesne życie –
– gdy zapominamy o wieczności –
Poprzednia strona: ADORACJE: 1. NIEDZIELA SIERPNIA
Następna strona: Uzależnienia, ks. Edward Staniek
R E K L A M A
DEKORACJE KOMUNIJNE
