Z dawna Polski Tyś Królową, ks. Bogdan Zbroja


Dzisiaj w naszej Ojczyźnie szczególnie ważna uroczystość, święto naszej Matki i Królowej. Maryja od wielu wieków chroni i wspiera Polskę i Polaków, wyprasza potrzebne łaski i daje pewność zwycięstwa nad wrogami dobra. W świetle czytań biblijnych zechciejmy spojrzeć na postać Maryi, aby tym goręcej podziękować dobremu Bogu za Jej macierzyńską opiekę nad naszym krajem.

Apokalipsa św. Jana, której fragment usłyszeliśmy na samym początku liturgii słowa, skupiła naszą uwagę na obrazie nieba, aby następnie przenieść akcent na sprawy ziemi, a dokładniej na pustynię, gdzie Apokaliptyczna Niewiasta znalazła schronienie przed rozwścieczonym smokiem. Diabeł, potężny smok, w tym biblijnym obrazie przegrał z Niewiastą! Ponieważ nawet najsilniejsze zło i rozwścieczone bestie nie są w stanie zwyciężyć Maryi, która swoją stopą depcze łeb jadowitego potwora! Ten obraz powinien dopomóc nam przyjmować taką samą postawę w naszym życiu. Trzeba bowiem uciekać od Szatana i grzechu, a równocześnie należy stale zachowywać spokój inspirowany wiarą w Bożą opatrzność. Bóg przecież zawsze i nad wszystkim czuwa – On wie wszystko! Bez Jego woli nawet włos z głowy nam nie spadnie (por. Łk 21,18)!

Scena spod krzyża, o której opowiada św. Jan w dzisiejszej Ewangelii, również prezentuje Maryję jako zwycięzcę. Ona stoi pod krzyżem, na którym kona Jej Syn, i uczy się, jak do samego końca zachować miłość ku człowiekowi. Jezus umierający za grzeszników daje najwspanialszą lekcję Ewangelii, gdy wypowiada słowa: „Niewiasto, oto syn Twój” oraz do ucznia: „Oto Matka twoja”. Mistrz z Nazaretu w ogromnym cierpieniu kończy ziemskie życie, potrafi jednak i pragnie tego, aby Jego umysł nie koncentrował się na bólach i nadchodzącej śmierci, ale z jednej strony skupia swoją uwagę na ludziach, których właśnie zbawia, z drugiej zaś na Bogu Ojcu, do którego powraca po ziemskiej pielgrzymce. Ten geniusz postawy Jezusa przejmuje Jego Matka – już zawsze pozostanie taką samą jak Syn: myśli o ludziach, którym dała Zbawiciela, i prosi Ojca Niebieskiego, aby każde ze swoich dzieci doprowadził do życia w wiekuistym szczęściu.

Święty Paweł opowiada natomiast o wielkim dziękczynieniu, które powinno być udziałem wspólnoty Kościoła, dziękczynieniu za niezmierzone dary Bożej łaskawości. Nade wszystko trzeba zwrócić uwagę na ważne Pawłowe stwierdzenie, w którym mówi, że Bóg „uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna” (Kol 1,13). To zdanie z jednej strony traktuje o ciemności, w której dawniej uwięziony był człowiek, z drugiej zaś prezentuje przeciwieństwo mroku, którym jest królestwo Ojca Światłości. Maryja od samego początku współuczestniczy w tym Bożym dziele odkupienia, będąc Matką i najwierniejszą Uczennicą Wcielonego Słowa. Ona także nieustannie wspomaga zawierzone Jej przez Jezusa dzieci, aby porzucały sferę ciemności grzechu i budowały cywilizację prawdy i miłości. Od samego początku naszych dziejów ojczystych strzeże tego skarbu wiary. Dba o to, by Polska była wolna od wpływów zła moralnego i ideologicznego, i stale wyprasza nam łaskę rozwoju duchowego i materialnego.

Niech więc dziś każde serce Polaka i Polki, człowieka, który żyje na ziemi Piastów i Jagiellonów, uwielbi Maryję – naszą Królową i Matkę! Niepokalana niechaj nadal błogosławi swemu dziedzictwu i prosi za nami swego Syna. Natomiast my, zjednoczeni w wierze na Mszy Świętej, przez cud Eucharystii podziękujmy Bogu za wielkie rzeczy wypraszane przez Maryję – Królową Polski i Polaków. Amen.