Cytaty, myśli, aforyzmy
Pyszny goni za potęgą ziemską, natomiast ubogi w duchu szuka królestwa niebieskiego.
(św. Augustyn)
Zastanawiałam się któregoś dnia nad pytaniem, dlaczego Pan tak bardzo kocha cnotę pokory, i nagle – bez własnego, jak mnie się zdaje, namysłu mego – stanęła mi przed oczyma ta racja, że Bóg jest Prawdą najwyższą, a pokora niczym innym nie jest jeno chodzeniem w prawdzie. Nie ma zaś prawdy większej nad tę, że sami z siebie nic nie mamy dobrego, że nasza jest tylko nędza i nicość. Kto tego nie rozumie, ten chodzi w kłamstwie. Im zaś kto szczerzej uznaje tę prawdę, tym przyjemniejszy staje się Prawdzie najwyższej, bo sam chodzi w prawdzie. Daj nam Boże, siostry, byśmy z łaski Jego nigdy nie traciły z oczu tego prawdziwego poznania samych siebie, amen.
(św. Teresa od Jezusa, Twierdza wewnętrzna)
Miej wciąż w pamięci życie wiekuiste i to, że najbardziej wyzuci, ubodzy i pokorni cieszyć się będą największym szczęściem i chwałą u Boga.
(św. Jan od Krzyża)
Bez pokory jesteśmy jak ślepcy w ciemnościach; z pokorą dusza postępuje w ciemnościach, jakby to był jasny dzień. Pyszny jest jak ziarno pszenicy rzucone do wody: nadyma się i rośnie. Wystawcie jednak to ziarno do słońca, albo wrzućcie do ognia: schnie i spala się. Pokorny jest jak ziarno pszenicy rzucone w ziemię: zapada, kryje się, ginie, umiera, po to jednak, by zazielenić się ponownie w niebie. [...] Naśladujcie pszczoły i zbierajcie wszędzie miód pokory. Miód jest słodki; pokora ma smak Boga; ona daje zakosztować Boga.
(bł. Maria od Jezusa Ukrzyżowanego)
Próżność lub samochwalstwo stanowią grzech przeciw prawdzie. To samo dotyczy ironii, która zmierza do poniżenia kogoś przez ośmieszanie w sposób nieprzychylny pewnego aspektu jego postępowania.
(KKK 2481)
Mój ty w gorącej święconej wodzie kąpany
proszę cię nade wszystko
nie sądź przedwcześnie nikogo
ani ascety który prowadzi do nieba sam siebie na smyczy
ani skrupulata który stale przepisuje swoje sumienie
tam i z powrotem z czystego na brudno
ani szlachetnych a nadmuchanych
ani ostrzących sztylet litości
ani żmijki serca
ani deklamujących: polna myszka siedzi sobie konfesjonał ząbkiem skrobie –
ani stukających do nieba w kaloszach
ani pesymizmu tak głębokiego że każe szukać
ani tych dla których śmierć jest tylko ostatnią urzędową formalnością
ani tych po których zostają portrety jak dostojne małpy
(Jan Twardowski, Nie sądź)
Poprzednia strona: Cytaty biblijne, Biblia Tysiąclecia
Następna strona: 29. NIEDZIELA ZWYKŁA (rok C)
R E K L A M A
DEKORACJE KOMUNIJNE
