Cytaty, myśli, aforyzmy


W przemienieniu Chrystusa chodziło głównie o to, aby z serc uczniów usunąć zgorszenie krzyża i by uniżenie dobrowolnie przyjętej męki nie zakłóciło wiary tych, którym została objawiona wspaniałość ukrytej godności.
Z niemniejszą też troską podbudowywał Pan swoim przemienieniem nadzieję Kościoła świętego w tym celu, by całe Ciało Chrystusowe dowiedziało się, jaką zostało obdarowane mocą przemiany, i aby wszystkie jego członki mogły się spodziewać udziału w tej chwale, którą wcześniej rozbłysła Głowa.
(św. Leon Wielki)

Bądź wiernym Bogu nie tylko w rzeczach wielkich, ale i w małych, mężnie dźwigaj krzyże życia i oddaj się całkowicie woli Bożej. Nie odmawiaj Bogu żadnej ofiary, jakiej od ciebie zażąda.
(św. Józef Sebastian Pelczar)

Pielgrzymujemy. Idziemy. Cofamy się i znów swą wędrówkę rozpoczynamy. Jest to sprawa przede wszystkim miłości, ale miłość wypływa z wiary. Sprawa zaś wiary nie jest wcale taka prosta, jakby się na pozór wydawało. Bo wierzyć w Boga to jeszcze nie wszystko. To zaledwie próg, który przestępujemy, to zaledwie pierwszy krok. Najpełniejsza i najmocniejsza wiara w Boga nie wyczerpuje zagadnienia wiary. Mamy nie tylko wierzyć w Boga, ale wierzyć Bogu. Wierzenie Bogu, pełna ufność w Bogu, to jest dopiero pełnia wiary…
(Antoni Gołubiew, Dlaczego jestem katolikiem?)

Jeśli chcemy ofiarować siebie Bogu, musimy oddać wszystko, co mamy i czym jesteśmy.
(ks. Jan Twardowski)

O Abrahamie, który wstępujesz na to wzgórze w krainie Moria,
jest taka granica ojcostwa, taki próg, którego ty nie przekroczysz.
Inny Ojciec przyjmie tu ofiarę swego Syna.
Nie lękaj się, Abrahamie, idź dalej przed siebie
i czyń, co masz czynić.
Ty będziesz ojcem wielu narodów,
czyń, co masz czynić, do końca.
On sam powstrzyma twą rękę,
gdy będzie gotowa zadać ów ofiarniczy cios…
On sam nie dopuści, aby spełniła twa ręka
to, co już spełniło się w sercu.
Tak - zawiśnie w powietrzu twa ręka.
On sam ją wstrzyma.
I odtąd wzgórze w krainie Moria stanie się oczekiwaniem -
na nim bowiem ma się spełnić tajemnica.
(św. Jan Paweł II, Tryptyk rzymski [fragment])

Wiara i rozum są jak dwa skrzydła, na których duch ludzki unosi się ku kontemplacji prawdy. Sam Bóg zaszczepił w ludzkim sercu pragnienie poznania prawdy, którego ostatecznym celem jest poznanie Jego samego, aby człowiek – poznając Go i miłując – mógł dotrzeć także do pełnej prawdy o sobie.
(św. Jan Paweł II, Fides et ratio)