Klucze Kościoła, ks. Edward Staniek


Kościół jest instytucją bosko-ludzką, której Chrystus powierzył władzę kluczy. Złożył je w ręce Piotra i jego następców. Czego dotyczy ta władza? Co Piotr zamyka i co otwiera?

To klucze do świata prawdy objawionej. Klucze pozwalające na wtajemniczenie w bogactwo Pisma Świętego i Tradycji. Mówi o tym wyjątkowo jasno św. Paweł w Liście do Rzymian: „O głębokości bogactw, mądrości i wiedzy Boga!” (Rz 11,35). Te klucze, nad którymi czuwa Piotr, są w ręku duszpasterzy i katechetów.

To klucze do świata dobra i świata zła. Nimi otwiera Kościół świat dobra i miłosierdzia i nimi zamyka świat zła, kiedy nawrócony człowiek go opuści. Te klucze, nad którymi czuwa Piotr, spoczywają w ręku wychowawców.

To klucze do świata świętości, którymi Kościół otwiera świat łaski. Czyni to w sakramentach. One spoczywają w ręku kapłana, który konsekruje chleb i rozgrzesza. Czuwa jednak nad nimi Piotr, który jest za nie odpowiedzialny.

To klucze dyscypliny kościelnej, czyli prawa obowiązującego ochrzczonych. One zamykają drzwi Kościoła dla tych, którzy są niezdyscyplinowani, i otwierają je tym, którzy chcą prawami tymi żyć. Te klucze spoczywają w rękach biskupów odpowiedzialnych za życie wspólnoty religijnej. Ich ojcowski charakter ujawnił Izajasz, klucznik „będzie ojcem dla mieszkańców Jeruzalem” (Iz 22,21).

Uczeń Chrystusa, należąc do Kościoła, winien znać moc owych kluczy i umieć z nich korzystać. Władzy w Kościele nie da się porównać z żadną inną na ziemi. W nim włada Bóg i On rozliczy kluczników.