Oto idziemy, ks. Tadeusz Mrowiec
Pieśń Błogosław, Panie, nas (zw. I i II)
Panie Jezu Chryste, klękamy przed Tobą na początku września. Potrzebujemy tej rozmowy z Tobą, bo rozpoczęty miesiąc otwiera przed nami nowy czas i nowe zadania. Początek roku szkolnego to zawsze nowe wyzwania dla dzieci, młodzieży, rodziców, katechetów, nauczycieli i całych środowisk szkolnych. Jezu Chryste, Ty dobrze znasz naszą przyszłość, dlatego chcemy się wsłuchać w Twoje wskazówki i rady. Ty jesteś naszym Nauczycielem. My jesteśmy Twoimi uczniami.
Jezu Chryste, w dzisiejszej Ewangelii stajesz przed nami z gromadką swoich uczniów i chcesz ich przygotować na to, co się stanie. Jeszcze przebywasz z nimi w Galilei, ale kierujesz ich wzrok i myśli ku Jerozolimie. To w stolicy Izraela już niedługo dokonają się najważniejsze wydarzenia. Uczniowie dobrze znali Jerozolimę. Co roku pielgrzymowali do świątyni na uroczystości. Sama myśl o Jerozolimie napełniała ich serca radością, bo tam przeżywali bliskość z Bogiem, odnawiali z Nim przymierze, przyjmowali błogosławieństwo. Wiele razy, pielgrzymując do świątyni jerozolimskiej, modlili się słowami psalmu: „Uradowałem się wezwaniem: pójdziemy do domu Pana. Już stoją nasze stopy w twoich bramach, Jeruzalem”.
Boski Nauczycielu, do tych dobrych tęsknot swoich uczniów wprowadzasz pewien niepokój. Oto teraz w Jerozolimie czeka Cię cierpienie, odrzucenie, śmierć i zmartwychwstanie. Uczniowie się boją, nie rozumieją, dlatego – tak jak Piotr – nie chcą do tego dopuścić.
Pieśń Błogosław, Panie, nas (zw. III i IV)
Panie Jezu Chryste, pomimo niezrozumienia i obaw uczniów poszedłeś do Jerozolimy i wypełniłeś wolę Ojca zapisaną w Przymierzu z Izraelem. Przez śmierć i zmartwychwstanie zawarłeś Nowe Przymierze i otwarłeś uczniom drogę do Nowej Jerozolimy. W Eucharystii zostawiłeś nam na zawsze pamiątkę tego przymierza i pokarm na drogę do nowego Jeruzalem.
Boski Nauczycielu, z ufnością klękamy przed Tobą, bo w kolejnym roku nauki, katechezy i wychowania potrzebna jest nam Twoja eucharystyczna obecność. Tak jak Twoi uczniowie – po ludzku – trochę się obawiamy nowych wyzwań, niektórych nie rozumiemy, inne chcemy ominąć. Pragniemy jednak nowości, którą Ty dla nas w tym roku przygotowałeś, dlatego z ufnością wołamy: Błogosław nam, Panie!
– wobec wszystkich wyzwań nowego roku szkolnego – Błogosław nam, Panie!
– w trosce o dzieci, które rozpoczynają naukę w przedszkolu i w szkole –
– w kolejnej klasie z nowymi przedmiotami –
– w gronie nowych kolegów i koleżanek –
– w nowej szkole i internacie –
– w spotkaniu z nowymi nauczycielami –
– w nowych zadaniach wychowawczych –
– w trosce rodziców o wykształcenie dzieci –
– w przygotowaniu do przyjęcia sakramentów –
– w drodze do szkoły i powrocie z niej –
– we wszystkich nowych zadaniach –
Pieśń Błogosław, Panie, nas (zw. V)
Więcej:
"Materiały Homiletyczne" wrzesień-październik
Poprzednia strona: ADORACJE: 1. NIEDZIELA WRZEŚNIA
Następna strona: Ciebie, mój Boże, pragnie moja dusza, ks. Mariusz Kopacz