Synteza rocznej pracy
Pobierz: DOCX ♦ PDF
„Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Na modlitwie nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani. Nie bądźcie podobni do nich! Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, wpierw zanim Go poprosicie” (Mt 6,5-8).
1. Panie, naucz nas modlić się
Refleksja: Apostołowie widząc, jak Jezus się modli, prosili: „Panie, naucz nas modlić się!”. Św. Jan Paweł II przekonywał, że chrześcijaństwo naszych czasów powinno się wyróżniać sztuką modlitwy i że nikt nie powinien się zadawalać modlitwą powierzchowną.
Pytania: Jak często myślisz o słowach Apostołów: „Panie, naucz nas modlić się!”? Jak bardzo zależy ci na pogłębieniu swojej modlitwy? Czy jesteś gotów podjąć kolejny etap pracy nad swoją modlitwą w Parafialnej Szkole Modlitwy?
Modlitwa: Panie Jezu! Spraw, abym pamiętał, że każda chwila modlitwy jest święta, gdyż jest spotkaniem z Tobą, po trzykroć Świętym Bogiem.
2. Nie bądźcie jak obłudnicy
Refleksja: Rozpoczęliśmy dziś rozważanie wielkiej lekcji o modlitwie, jaką przekazał nam Jezus w kazaniu na Górze. Zbawiciel zachęca najpierw do oczyszczenia intencji, dlatego gdy zaczynasz modlitwę, wzbudź akt żalu za grzechy i skieruj serce ku Bogu.
Pytania: Czy myślisz, że słowa Jezusa o obłudnikach odnoszą się także do ciebie? Czy masz świadomość, że na modlitwie stajesz (klękasz) przed samym Bogiem?
Modlitwa: Panie Jezu! Naucz mnie dobrze rozpoczynać modlitwę. Udziel mi łaski skruchy i pomóż zwrócić się ku Tobie całym sercem.
3. Ty zaś, gdy chcesz się modlić
Refleksja: W odniesieniu do modlitwy może być taka sytuacja, że ktoś równocześnie chce i nie chce się modlić. Chce, bo taki głos słyszy w sercu. Nie chce, bo to dla niego trudne albo jest obrażony na Boga. Jednak bez wyraźnego „chcę” nie będzie prawdziwej modlitwy.
Pytania: Czy twoje „chcę” pokonuje trudności i klękasz każdego ranka i każdego wieczoru do modlitwy? Jakiego rodzaju „nie” dostrzegasz w sobie: „Nie chcę”? „Nie chce mi się”? „Nie wiem po co”? „Nie umiem”...?
Modlitwa: Panie Jezu! Rozmowa z Tobą jest łaską, zaszczytem, przywilejem, wyróżnieniem, lekarstwem, pomocą. Wzbudź we mnie wielkie pragnienie modlitwy.
4. Wejdź do swej izdebki – moje serce
Refleksja: Izdebka to małe pomieszczenie. Może nim być pokój albo jeden metr kwadratowy w pokoju. Ważne, aby to było „moje miejsce” spotkania z Bogiem. Najbardziej wyróżnionym „miejscem”, do którego mam wejść na modlitwę, jest moje serce.
Pytania: Czy mam „swoją izdebkę” modlitwy? Czy uświadamiam sobie, że idąc na to miejsce, idę na spotkanie z Bogiem? W jakim stopniu opanowałem umiejętność wchodzenia do izdebki mojego serca?
Modlitwa: Panie Jezu! Ty modliłeś się z dala od zgiełku i rozmów. Pomóż mi zrozumieć, że potrzebuję „mojej izdebki” modlitwy. Pomóż mi się skupić.
5. Wejdź do swej izdebki – Serce Jezusa
Refleksja: Gdy się modlimy, Jezus wprowadza nas w swój boski świat. Wiele razy powtarzał, że On jest w Ojcu, a Ojciec w Nim. My uczestniczymy w tej wymianie miłości. Jesteśmy zanurzeni w boskim Sercu Jezusa. Tam jest najpiękniejsza „izdebka” modlitwy.
Pytania: Jezus pytał Filipa: „Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? (J 14,10). Słyszymy to pytanie i odnosimy je również do siebie: Czy wierzę, że Jezus jest we mnie, a ja w Nim?
Modlitwa: Panie Jezu! Ty dałeś mi udział w swoim boskim życiu. Przymnóż mi wiary, abym nie wątpił, że jestem w Tobie, a Ty we mnie.
6. Zamknij drzwi
Refleksja: Po wejściu do izdebki modlitwy trzeba zamknąć za sobą drzwi. Za nimi zostają sprawy tego świata, a w środku następuje serdeczna rozmowa z Ojcem, który widzi w ukryciu. On jest godzien tego, aby ku Niemu skierować wszystkie myśli i całe serce.
Pytania: Jak sobie radzę ze skupieniem na modlitwie? Jakie podejmuję wysiłki, aby uniknąć rozproszeń? Czy chcę się uczyć „zamykać drzwi”, gdy wchodzę do izdebki modlitwy?
Modlitwa: Panie Jezu! Naucz mnie zostawić wszystko, co mam i czym żyję, aby iść za Tobą i rozmawiać z Ojcem niebieskim.
7. Módl się
Refleksja: Po wejściu do izdebki i zamknięciu drzwi rozmawiamy z Bogiem o Jego wielkości i potędze, o dziejach zbawienia i o naszym życiu. Wypowiadamy słowa uwielbienia i dziękczynienia, przeproszenia i prośby. Wzorem takiej urozmaiconej modlitwy są psalmy.
Pytania: Jak często w swojej modlitwie korzystam z psalmów? Czy wiem, że znajduje się w nich 150 przykładów rozmowy człowieka z Bogiem? O czym rozmawiam ze swoim niebieskim Ojcem i Stwórcą?
Modlitwa: Panie Jezu! Ty modliłeś się słowami psalmów. Ukaż mi ich piękno i naucz mnie posługiwać się nimi w mojej modlitwie.
8. Módl się do twego Ojca
Refleksja: Pan Jezus przypomina, że Bóg jest naszym Ojcem. Zachęca nas, abyśmy rozmawiali z Nim w postawie dziecięcej. To warunek trwania w bliskości z Bogiem: „Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego” (Mt 18,3).
Pytania: Czy jestem przekonany, że Bóg jest moim Ojcem? Co przeżywam, kiedy mówię: „Mój Ojcze” do Stwórcy wszechświata, Pana nieba i ziemi, wszechmocnego Boga?
Modlitwa: Panie Jezu! Pomnażaj moją wiarę w to, że jestem dzieckiem Ojca niebieskiego i ucz mnie wołać do Niego za Twoim przykładem: „Abba, Ojcze”.
9. Nie bądź gadatliwy
Refleksja: Mówiąc o modlitwie w Kazaniu na Górze Pan Jezus wskazał na dwa zagrożenia: obłudę („gdy się modlicie nie bądźcie jak obłudnicy”) i gadatliwość („na modlitwie nie bądźcie gadatliwi jak poganie”). Zalecał postawę dziecka i pełne zaufanie wobec Ojca.
Pytania: Czy umiem się modlić bez słów, patrząc na Jezusa i wierząc, że On na mnie patrzy? Czy w modlitwie jestem wytrwały, ale nie gadatliwy?
Modlitwa: Panie Jezu! Ucz mnie modlitwy sercem. Ucz mnie modlitwy oczami. Ucz mnie modlitwy słowem i milczeniem.
10. Mów: „Ojcze nasz”
Refleksja: „Wy tak się módlcie: «Ojcze nasz»”. Pierwsze słowo modlitwy brzmi: „Ojcze”, a drugie: „nasz”. Pierwsze kieruje sercu ku Bogu, a drugie ku ludziom. Potem wypowiadamy siedem szczególnych próśb.
Pytania: Czy chętnie odmawiam modlitwę „Ojcze nasz”? Jak często rozważam znaczenie poszczególnych próśb, które zawarł w niej Chrystus?
Modlitwa: Panie Jezu! Ty jesteś Jedynym Synem Ojca niebieskiego. W Tobie i dzięki Tobie, napełnieni Duchem Świętym, możemy wołać: „Abba, Ojcze”. Dziękujemy Ci, Panie.
11. Przebaczaj
Refleksja: „Odpuść nam nasze winy jako i my odpuszczamy naszym winowajcom”. To jedna z siedmiu próśb Modlitwy Pańskiej. Prosimy o dar przebaczenia i sami zobowiązujemy się zachować taką postawę. „Jeśli nie przebaczycie ludziom i wam nie przebaczy Ojciec wasz niebieski”.
Pytania: Czy nosisz w sercu żal, urazę, chęć odwetu wobec kogoś? Czy w swoim życiu nie stosujesz zasady „oko za oko i ząb za ząb”? Czy przebaczasz tym, którzy cię zranili słowem lub czynem?
Modlitwa: Panie Jezu! Naucz mnie powtarzać Twoje słowa, wypowiedziane na krzyżu: „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią”.
12. Módl się, podejmuj post, dawaj jałmużnę
Refleksja: „To, o co kołata modlitwa, zjednywa post, a osiąga miłosierdzie. Modlitwa, uczynki miłosierdzia i post – te trzy rzeczy stanowią jedno i dają sobie wzajemnie życie. Niech ich nikt nie rozłącza, gdyż nie znają podziału” (św. Piotr Chryzolog).
Pytania: Czy w swoim życiu doświadczasz prawdy, że gdy się gorliwiej modlisz, to również częściej pomagasz potrzebującym i chętniej podejmujesz post?
Modlitwa: Panie Jezu! Naucz mnie modlić się! Daj mi siły do podejmowania postu! Uczyń wrażliwym moje serce, abym chętnie pomagał potrzebującym!
Poprzednia strona: Forma II – Pełny program
R E K L A M A
DEKORACJE KOMUNIJNE
